Hallo allemaal!

Zaterdag kwamen we terug van safari en hebben we nog even na gekletst in het huis van de andere vrijwilligers. Lillian was daar ook naar toe gekomen. Ze ging niet mee op safari dus besloot ze om dit weekend bij de andere vrijwilligers te blijven. Omdat het zo gezellig was en we de avond samen met z'n alle wilden afsluiten bleven Lillian en ik daar nog een nachtje slapen.

De volgende ochtend werden we wakker en hebben we tot de middag eigenlijk gewoon lekker in huis gezeten. In de middag zijn we naar de craft market gegaan en daarna nog lekker een hapje wezen eten omdat er 2 vrijwilligers weer terug naar Nederland zouden gaan.

Maandag ochtend weer naar Nafasi. Even gewandeld met 2 kindjes en een evaluatie gehad met jackie. Besproken wat er de komende tijd ging gebeuren etc. Het viel me op dat er 1 kindje al even niet was. Ze bleek spontaan te zijn teruggeplaatst bij de moeder. Na het werk zijn we achterop de boda gesprongen en naar de supermarkt gegaan. Doen we terug kwamen viel het me ook al op dat het zo rustig was op het terrein. Logisch want het is schoolvakantie dus er zijn 600 kinderen minder... heel rustig maar toch mis je de drukte wel om je heen hier. Als het vakantie is gaan de kinderen terug naar waar ze vandaan komen. Voor veel kinderen is school leuker dan thuis en er zijn ook kinderen die niet eens naar huis kunnen en die blijven hier op het terrein.

Dinsdag weer bij Nafasi gewerkt tot dat Eva kwam (onze andere coördinator). Daar hebben we even mee gepraat en zijn we met haar terug naar de stad gereden omdat we daar toch heen zouden gaan ivm de verjaardag van een van de andere vrijwilligsters. In de avond hebben we lekker gegeten bij café javas en zijn daarna weer met de taxi naar huis gegaan.

Op woensdag weer een dag gewerkt. In de avond kreeg esmee (die nu weer in Nederland is) een appje van auntie Ruth dat er nieuwe baby's bij Nafasi waren. Lillian en ik wisten hier niks van maar waren toen al thuis. Ze kreeg een foto doorgestuurd van een baby met de 13 jaar oude moeder. Ongelofelijk... ik was erg benieuwd voor de volgende dag om de baby's te zien.

De volgende morgen werden we wakker en zijn we naar Nafasi gelopen. Het eerste wat ik vroeg was; "is it true?!" De aunties die er op dat moment waren zeiden ja en we zijn gaan kijken. 1 baby was 8 dagen oud en 1 baby was 3 weken oud. De moeders van de kinderen waren 13 en 15 jaar.. de rest van de dag hebben we nog gewerkt en op het laatst met auntie Ruth besproken over het tienermoeders programma van de volgende dag. Ze zouden loombandjes gaan maken en laten wij nou toevallig nog wat in de kast in huis hebben liggen. We zijn naar huis gegaan, hebben gegeten, hebben gebeld, last gehad van stroomuitval, loombandjes gezocht en zijn gaan slapen.

Donderdag ochtend weer naar Nafasi. De ochtend stond in het teken van alles poetsen want op vrijdag kwam er iemand van de inspectie langs. Na wat ramen zemen en het speelgoed uitzoeken was het tijd om te eten en naar de tienermoeders te vertrekken. Wij op de boda en met de matatu tot we weer in de stad waren. Vanuit daar een matatu gepakt tot we in de sloppe waren. Dat was ook nog een gek moment trouwens. In de stad zijn er plekken waar matatus niet stil mogen staan. Omdat wij dat niet wisten liepen wij op ons dooie gemak. De aunties van Nafasi gingen ineens sneller lopen en sprongen de matatu in. Ze riepen naar ons dat we snel moesten zijn en Lillian zat er ook meteen in. Omdat ik achter op liep was ik natuurlijk als laatste en werd er recht voor mijn neus de deur door een of andere man dicht geschoven. De man van de straat en de conductor van de matatu hadden een beetje ruzie want de conductor wist dat ik nog erbij moest maar de andere man wou dat ze weg gingen. Daar stond ik dan, buiten de matatu... uiteindelijk kwam ik er in en zijn we verder gereden. We zagen daar ook weer het kindje waarmee we laatst naar het ziekenhuis zijn gegaan. Gelukkig gaat het daarmee al iets beter. De rest van de middag zijn we loombandjes gaan maken en zijn te terug naar huis gegaan. In de avond hebben we nog gegeten, gebeld etc. Daarna lekker gaan slapen.

Vrijdag ochtend zijn we weer naar Nafasi geweest. We waren allebei erg moe en er was niet super veel te doen buiten de kinderen om. We mochten daarom ook eerder gaan. We vonden op de keuken een briefje dat we morgen uitgenodigd zijn voor een bruiloft. Super leuk! We hebben nog heel even in de zon kunnen zitten. Deze avond kwamen er vrijwilligers uit het andere huis eten en wij hadden als idee om pannenkoeken te maken. Eerst heeft Lillian zelf stroop gemaakt en ondertussen brak ik mijn nagel tot halverwege af.. savonds kwamen de andere meiden en zijn begonnen met bakken. Lekker pannenkoeken gegeten en daarna naar bed.

De volgende ochtend stonden we op rond 9 uur en zijn en zijn we naar Nafasi gegaan. Ze wilde graag ons project zien en hebben ze dus een korte rondleiding gegeven en ook even met de kindjes gespeeld. Na een uurtje ongeveer zijn we terug naar huis gelopen, meteen een rondleiding over het terrein van de basisschool en middelbare school. We zouden eigenlijk naar de bruiloft gaan maar omdat zij al bij een bruiloft waren geweest en het niet echt de moeite waard vonden om nog een keer te gaan zijn we meteen doorgereden naar de stad. Het was namelijk alleen de ceremonie en die bleek niet heel bijzonder te zijn. Voor hun zou het de eerste keer in de matatu zijn dus zijn we met de matatu naar de stad gegaan. Onderweg nog een botsing gehad. Een matatu knalde achterop onze matatu. Gelukkig niks ernstigs op een paar deuken na. De chauffeur stapte uit, wisselde een paar woorden uit met de andere chauffeur en zonder enige schadeformulier of iets reden we weer verder. We stapte uit bij oasis mall en hebben even iets gegeten bij café javas. Daarna nog naar de craft market gegaan en toen doorgegaan naar hun huis. Daar waren nog meer vrijwilligers en we hebben even eten gekookt. We zouden die avond naar Big Mike gaan. Dit was een soort club waar het euro visie songfestival uitgezonden zou worden op groot scherm. Aangezien ik dit normaal niet volg maar het nu wel leuk vond om met z'n grote groep te gaan ben ik met ze mee geweest. Dat was weer leuk een avondje weg.

De volgende ochtend zijn annerie, annelou en ik vroeg opgestaan. Zij zouden me meenemen naar de stad en daar de grote ochtend dienst laten zien. Deze ochtend dienst is voor iedereen uit de stad en is blijkbaar ook iets waar je een keer geweest moet zijn. Eerst even snel ontbijten, tas inpakken en gaan. We kwamen aan bij de kerk. Het leek niet op een normale kerk maar het was een soort theater. Heel groot en super veel mensen. Het was echt super gaaf! Ondanks dat ik zelf niet gelovig ben vond ik het echt de moeite waard en ben ik blij dat ik ben geweest. Eerst gingen mensen zingen en dansen. Iedereen deed mee. Er kwam een man uit Zweden het een en ander uitleggen over lampen. De lampen zouden allemaal een betekenis hebben. Annelou heeft ze opgeschreven: Vanmorgen zijn we bij Whatoto Church geweest.

Waar de dienst in het teken stond van:

#Light.

De spreker had 9 standaarden op het podium gezet en elk lampje met een eigen betekenis;

1. Warm light from Sweden, we moeten iedereen warm ontvangen.

2. Oven lamp from the electrician oven, dat je iets kan toevoegen aan iets.

3. Cristal lamp, voor moeilijke beslissingen. God is er altijd.

4. Ecologische lamp, misschien begin je klein aan een heel groot project, maar duurt wel het langs als je begint te shinen.

5. Gods Party lamp, sommige mensen kunnen niet stil zitten en daar zijn we heel blij mee dat we ook Gods Party lampen hebben.

6. Missionaire lamp, je hoeft net perse op iets aangesloten te zijn, ook als je dat niet kan vanwege wat dan ook dan kan ook jij shinen waar jij wilt.

7. Gods bouwlamp, dat je zo ver je licht kan laten shinen dat je zo onwijs veel mensen kunt bereiken met deze mensen.

8. Darkroom lamp, misschien is jouw plicht wel om te shinen ook bij de donkere kanten van het leven?

9. Weird, green lamp with black spikes, ook voor jou is er een plek. Want dan is jou plekje ook in Gods Kingdom.

dat is wat de man vertelde.. Er werd ook nog een hele grote groep gedoopt in de kerk en dat was ook heel mooi om mee te maken. Ook werden erweer 4 kindjes opgedragen en welcome geheten in de Watoto Church ! Na het bezoekje aan de kerk zijn we naar een hotel gegaan om een dagje te gaan zwemmen. Dit hebben we gedaan tot ongeveer 5 uur en daarna zijn we naar Etnico gegaan om wat te drinken en even op de WiFi te zitten. Rond 6 uur terug naar Namugongo en toen gaan slapen.

Maandag ochtend werden we wakker en zijn we naar Nafasi gegaan. Daar zijn we even gaan wandelen met 2 kindjes en toen kwam jackie naar ons toe. Ze vroeg waarom we er nog waren want er was blijkbaar weer het een en ander te doen ivm terugplaatsing van een kindje. We wisten van niks maar toen zijn we toch snel gegaan. Met de bus naar de stad. Toen met de boda naar een organisatie die zorgt dat kinderen die niet naar families terug kunnen of lastig terug kunnen toch op een goede plek komen. We hebben daar een tijdje gezeten en gesproken met mensen over het kind. Na wat bespreken zouden we eigenlijk op bedoek gaan bij een net terug geplaatst kind maar deze bleek te ver weg te zijn. We blijven tot de avond in de stad. Vanavond eten we aardappels, groente vlees want deze week is het Kampala Burger Week!! Dat betekend 2 hamburgers voor de prijs van 1. Ongeveer 30 restaurants doen daaraan mee. Aangezien Lillian en ik best wel ver van de stad af zitten kunnen we niet vaak na het werk nog op en neer naar de stad. Omdat we vandaag toch naar de stad gingen blijven we straks hier waar we afspreken met de andere vrijwilligers en dan gaan we lekker hamburgers eten. Dit was het voor nu... vrijdag gaan we weer op safari naar Kidepo Valley National Park! Deze safari duurt 4 dagen en ligt op ongeveer 10-12 uur rijden van Kampala... misschien dat ik voor die tijd nog een blog plaats maar dat ligt er een beetje aan wat er deze week gaat gebeuren.

Tot de volgende keer!

Groetjesss