Ik ben weer terug van weg geweest!

Dinsdag ochtend weer naar Nafasi en gelijk naar de kliniek met een baby. Ze zou vandaag vaccinaties krijgen en Lillian en ik moesten met z'n 2e die kant op. We wisten niet wat we konden verwachten dus zijn daar maar in de wachtkamer gaan zitten. We werden erg aangekeken. Op een begeve moment ging de zuster ons vragen stellen die we niet meteen wisten te beantwoorden. Uiteindelijk was alles goed gekomen en zijn we weer terug gegaan. De rest van de dag gespeeld.

Woensdag zijn we weer naar het werk gegaan. Daar hadden we van Lego een klein poppekastje gemaak en de kinderen in een stoeltje erbij. Een van de aunties ging ook het alfabet leren. De kinderen hadden de grootste lol en wij dus ook. De rest van de dat niet veel bijzonders gedaan.

Donderdag ochtend weer naar Nafasi en in de middag naar de tienermoeders. We hebben daar van bananenbladeren een soort techniek geleerd om tassen etc. te maken. Het was een heel werk en het duurde even voordat we het onder de knie hadden. Na de tienermoeders zijn we naar Etnico gegaan om even te wifi'en en een koffietje te drinken. Na Etnico naar big Mikes waar we wat zouden eten ivm weer een afscheid van een van de vrijwilligers. Daarna zijn we weer met de taxi naar huis gegaan.

Vrijdag ochtend moesten we vroeg opstaan. Frank was blij ons blijven slapen omdat hij mee op safari ging. We hebben met z'n 3e alle spullen klaargezet en gewacht op de driver. De driver moest eerst de weg zien te vinden Haha... toen hij er eenmaal was zijn we begonnen aan onze 10 uur lang durende rit... het duurde echt zo lang maar gelukkig hadden we een hele gezellige driver die ons het een en ander over verschillende stammen vertelden en geïnteresseerd was in wat wij allemaal deden. Onderweg reden we nog langs de karuma falls. Na een paar keer stoppen waren we aangekomen in Karenga. Dit was het plaatsje waar we verbleven. Het lag op 20 km van het nationale park af. Meteen naar het verblijf, Buffelo base. Het zag er netjes uit en ik zag eindelijk Janne weer na 5 weken! Met Janne heb ik 6 weken samen in Namugongo 'gewoond'. Het was echt leuk om elkaar weer te zien en we hebben heel lang bijgepraat. We hebben gegeten en toen zijn we savonds nog even gezellig met z'n 4tjes buiten gaan zitten. Op tijd naar bed want de safari zou vroeg beginnen de volgende dag... voordat we naar bed gingen dagen we honderden white ants... ze kwamen allemaal in onze kamer en onder me klamboe.. bahbah. Toen nog even een koude douche gehad en uiteindelijk toch in slaap gevallen.

Zaterdag ochtend stonden we weer vroeg op. Spullen ingepakt voor de dag en een ontbijtje erin gegooid. Toen we in de auto stapte zou het nog 20km zijn tot het park. Onderweg zagen we al zoveel. Allemaal kleine villages en kinderen die vanalles mee sjouwen. Eenmaal bij de entree van het park moesten we op gaan letten. We zagen weer veel buffels en antilopen. Op een begeven moment reden we een plas modder in. De auto maakte wel geluid maar reed niet verder... we stonden vast! Het was echt super grappig want we stonden echt midden in de savanne, met ons autootje, in de modder en moesten maar zien hoe we eruit kwamen. Ik moest van de driver achter op de band gaan staan (band die achter aan de auto hangt) en frank moest achter aan de zijkant in de modder staan. Elke keer als de driver dan gas gaf moesten frank en ik de auto op en neer bewegen. Na 15 minuten proberen en de slappe lach hebben waren we nog geen 10cm verder. We hebben een andere auto moeten bellen die ons er uiteindelijk uit heeft geholpen. De safari ging verder. Het is warmer en veel droger op de plek waar ze zaten vergeleken met Kampala. Er hing ook enorm veel stof in de lucht. We zijn verder gereden en toen zagen we ze eindelijk! De zebra's! Deze had ik de vorige safari niet gezien dus was blij dat ik ze nu wel zag. Ze waren super dichtbij en we maakten wat foto's. Daarna naar een plek gereden waar we 4 uur zouden blijven. Het was een soort open veld met hutjes waar je in kon overnachten en een keuken waar ons middageten werd gemaakt. Er was een uitkijkpunt en we hebben zitten genieten van het lekkere weer, de rust en van de zebra's die naar ons toe kwamen gelopen. Na de lunch zijn we een andere game drive gaan maken. We zouden weer rondrijden en kijken of we dieren zagen. We zijn alleen naar de hot springs gereden. Dit was ook erg gek om te zien. Ineens gaten in de grond met super helder, zuiver en warm water. Het was erg goed voor je huid werd gezegd dus we hadden meteen ons nodige stof van ons af gewassen. In de middag hebben we niet super veel meer gezien. Erg jammer maar dat is het risico wat je neemt als je op safari gaat in het wild. In de avond toen we terug kwamen hebben we lekker avond gegeten. De locals hadden trouwens een giftige slang gevangen in ons verblijf. Omdat Janne daar 5 weken heeft gezeten en de mensen + het dorp daar wel kende heeft ze ons savonds meegenomen op een bruiloftsfeest waar ze was uitgenodigd. Toen we daar heen moesten zagen we helemaal niks. De mensen leven daar zo arm en hebben niet veel. Iedereen leeft in een Banda hutje (ronde hutjes met stro dakjes) waar 2 bedden in zou kunnen en eventueel een tafel met een stoel. In de avond gaat de stoom er ook af. Je moet je spullen overdag opladen en in de avond/nacht zijn dus ook geen straatlantaarns aan want die hebben ze niet eens. Het was dus echt super donker. Op gevoel over een zandweg lopen is ook nog een hele uitdaging. Uiteindelijk aangekomen op het feest waar we natuurlijk de enige mzungus waren. We werden daarom ook erg aangekeken en veel mensen wilde ons de dans etc aanleren. Het was een bruiloft van de stam die in dat gebied was. Het leek wel alsof het hele dorp er was en we stonden ook echt tussen de bandahutjes, onder de 100000 sterren, op het zand onze moves te laten zien.. het feest zou eigenlijk tot ongeveer 7 uur in de ochtend duren maar wij waren braaf al om 11 uur terug. We hebben nog even buiten gezeten onder de sterren met een biertje en zicht op de Melkweg. Dat was echt genieten Haha.. daarna maar naar bed gegaan want de dag erna weer vroeg eruit.

Zondag ochtend weer snel een ontbijtje gegeten en toen zijn Lillian en ik met de driver terug naar het park gegaan. We zouden een wandel safari gaan toen. De ranger en de driver hebben de nacht contact met elkaar gehouden over waar de giraffen zouden slapen omdat Lillian en ik super graag de giraffen wilden zien. Toen we het eerste stuk aan het rijden waren zagen we al snel een grote plek vogels op het gras zitten. Als er zoveel vogels zijn ligt er vaak een dood dier werd er ons verteld. We reden steeds dichterbij en toen zagen we 2 mannetjes leeuwen en een vrouwtje die een buffel aan het eten waren. Dit zie je niet super vaak dus de dag begon al met geluk! We zijn de ranger gaan ophalen en zijn naar de plek gereden waar de ranger dacht dat ze zouden zitten. Daar zijn we gestopt en begonnen met onze safari. Onderweg hebben we gekeken naar voetsporen en uitwerpselen om zo te kijken welke dieren wanneer er waren geweest. Het was echt een gek gevoel dat je eigenlijk lopend tussen de wilde dieren loopt. De ranger had wel een geweer bij in geval van nood... we zagen verse giraffen voetsporen dus zijn daar naar opzoek gegaan. Op een begeve moment zag ik lange nekken achter de heuvel vandaan komen. Eindelijk!! Je moet je voorstellen dat het een groot savanne landschap was waar je kilometers ver kon kijken over de heuvels. De giraffen zagen ons en rende in hun slowmotion run van ons weg. Dat was erg mooi om te zien. Op een begeven moment liepen we in een wat meer bushbush. De ranger vertelde ons dat hij 'fresh lion poopoo' zag... er was hier dus ergens een leeuw?! We waren helemaal aan het rondkijken en toen zagen we de leeuw op ong een kilometer afstand van ons op het veld lopen. Super gaaf. Onze driver heeft ons na 2,5 uur lopen weer opgehaald en toen heeft de driver besloten dat hij met ons nog een keer een game drive ging maken. Wij vonden dat natuurlijk prima en uiteindelijk waren we daar erg blij mee want toen zagen we de olifanten ook nog! We hadden echt een super dag gehad en was echt super blij met de foto's die ik gemaakt had.

We kwamen na een lange ochtend/middag terug en hebben gegeten. Daarna ons klaargemaakt voor de volgende programma. The village walk! We gingen naar een klein dorpje waar een bepaalde stam in woonde. Ik was bang dat het erg toeristisch zou zijn maar dat viel gelukkig reuze mee. Het park zelf is ook nog niet zo toeristisch in vergelijking met de andere parken hier. We hebben veel geleerd over de manieren van de stammen en we hebben de kindjes nog even vermaakt die daar leefde. Je kon de pure armoede zien qua kleren en eten maar toch hadden de kinderen de grootste lol. De mensen zijn hier zo snel tevreden en dat is echt mooi om te zien. Er was een hele grote groep vrouwen die ons een traditionele dans lieten zien en we hebben natuurlijk ook nog even meegedaan. Alweer veel foto's gemaakt en een hoop geleerd. In de avond hebben we weer lekker buiten gezeten en gekeken naar de vallende sterren, melkweg en de vuurvliegjes. Nagepraat over wat we vandaag allemaal gezien hadden en daarna lekker gaan slapen.

Maandag ochtend opnieuw vroeg uit de veren. De terugreis kon beginnen. Na een eitje zijn we 10 uur terug gaan rijden. Janne is na 5 weken daar met ons mee terug gereden. Onderweg opnieuw vanalles gezien en met de driver zitten kletsen. Het is mango seizoen dus je ziet overal mensen met mango's zitten langs de kant. We hebben 11 grote mango's voor 2000 Shilling gekocht. Dit is omgerekend een kleine 50 cent. Daar koop je het in Nederland niet voor Haha... naar Namugongo gereden, Wortelstamp gemaakt en daarna met frank en Janne naar Kampala gereden. Lillian en ik sliepen weer bij de andere vrijwilligers omdat we de volgende ochtend mee zouden kijken bij een ander project. Bij de andere vrijwilligers nog even zitten kletsen en toen gaan slapen.

Dinsdag ochtend zijn Lillian, annerie en ik naar het project van annerie gegaan. Dit is een drop in voor straatjongens. Deze jongens leven op straat en kunnen elke ochtend op een doordeweekse dag zich komen wassen en een bord eten naar binnen werken. We hebben gezien dat er een klein hokje was waar ze het alfabet aangeleerd krijgen. De jongens waren tussen de 14 en 20 denk ik. Het zijn allemaal van die stoere jongens waar je niet echt ruzie mee moet krijgen maar toch met een klein hartje en super dankbaar voor alles wat je doet. Heel bijzonder om te zien dat deze jongens nog eigenlijk niet veel kennen en al blij zijn met een kleurplaat en sticker die ze ook kregen. Daarna heeft annerie liedjes gezongen met ze en toen was het middag. Ik vond het een super mooi project en voelde me ook goed op me gemak bij de jongens. Ik was eerder gegaan want ik had met Janne in de stad afgesproken om samen te lunchen. Dat was erg gezellig en we zijn daarna nog even naar de craft market gegaan. Toen zijn we weer gesplitst en ben ik op de boda naar een adres gegaan die ik niet kende. Ik wist dat daar een vrouwtje zat die kleding maakte. Ik had zelf stof gekocht en zou daarvan een jumpsuit laten maken. Eenmaal daar aangekomen helemaal door de huisjes naar haar huis gelopen. We hebben het een en ander besproken en kwamen erachter dat het materiaal dat ik had te stug was voor een jumpsuit. Omdat ik het stof wel al gekocht had heb ik haar de opdracht gegeven om er een jurk van te maken. Deze opdracht ligt nu bij haar en zal volgende week klaar zijn. Daarna op de boda naar het huis van de andere vrijwilligers waar ik Annelou op ging halen. We gingen naar een ander vrouwtje toe die jasjes kon maken. Ik had nog stof van Annelou gekregen en heb dat ook meteen afgegeven. Dit jasje zal volgende week ook klaar zijn. Daarna terug naar hun huis en even opgefrist. We zouden naar cayenne gaan. Dit is een barretje waar elke dinsdag avond salsa wordt gedanst. We hebben daar gegeten en vooral gekeken naar de mensen die gingen dansen. Lillian en ik waren erg moe en hadden dus al vroeger de taxi terug naar huis gepakt. In de avond heb ik nog wat gebeld maar dat was ook maar voor korte duur want mijn ogen vielen gewoon dicht.

Woensdag ochtend super moe wakker geworden en toch naar Nafasi gegaan. Eindelijk de kindjes weer zien na bijna een week. We zijn in de ochtend wat gaan strijken, lekker buiten gezeten, kindjes verzorgd en gespeeld en verder aan dit blog gaan schrijven op de momenten dat er niet veel te doen was. Het is nog maar 2,5 week en dan ga ik alweer terug naar Nederland... ik ga het leventje hier zo missen ondanks de armoede. Ik wil niet zeggen dat hier alles beter is want dat is het ook zeker niet maar de mensen hier leven zo anders. Zijn snel tevreden en niemand die zich druk om iets maakt. Heel vriendelijk en het vervoer met de boda is ook gewoon heerlijk Haha.. maar al met al vind ik het toch ook wel lekker om weer terug naar Nederland te gaan en daar iedereen weer te zien.

Het was een lang blog dus stop ik er voor nu even mee. Vanavond denk ik maar even simpel een boterhammetje eten en dan op tijd gaan slapen.

Tot de volgende!